Oh ik was er echt even helemaal stil van, ik heb zoveel reacties gekregen nadat ik mijn grote nieuws met jullie had gedeeld. Zowel via Instagram, facebook en via de mail heb ik ontzettend veel felicitaties gekregen. Dankjulliewel hiervoor.
Het gevoel dat ik het niet alleen doe en dat ik zoveel support heb van anders geeft zo veel vertrouwen dat ik nu dus ook echt weet dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Ik heb twijfels gehad, en dat is met name omdat ik iets ga doen wat groot is en waar gewoon spanning bij komt kijken.
Ik ga hier zoveel mensen mee ga inspireren om te vergroenen, of om het anders te doen, dit maakt me ontzettend blij en geeft me ook alleen maar meer vertrouwen dat dit supertof gaat worden. De vrijwilliger aanmeldingen lopen nog steeds binnen en dat vind ik ook zo leuk want er is nog niet eens iets te zien en mensen willen al helpen. Ik ben een beetje overrompeld hierdoor.
Ik merk ook steeds meer waar mijn krachten liggen door dit soort stappen te zetten, en vooral dat ik mijn eigen gevoel moet volgen en het op mijn eigen tempo te doen. Natuurlijk is het goed om input van andere aan te nemen en hulp moet vragen en moet aanvaarden waar nodig, maar ik voel meer dan ooit dat ik het op mijn eigen manier wil blijven doen.
Zoals ik had aangegeven ga ik proberen iedere week voor jullie een update te schrijven op mijn blog over de voorderingen van de tuin maar ook voor welke keuzes ik sta en waarom ik bepaalde keuzes maak. Via instgram kunnen jullie ook flardes en losse details vinden van de dag en ik zal later ook een aantal video’s met informatie delen op YouTube, meld je dus alvast aan om niks te missen.
Het is een monsterblog geworden, maar zo houd ik ook voor mezelf alles helder en dat is ook leuk om later weer terug te lezen 🙂 Als je vragen hebt over onderdelen dan weten jullie me te vinden. Liefs, Floor
Grond levering & uitvlakken
Nadat al het lava en worteldoek was verwijderd van het stuk grond, kwamen we al snel tot de conclusie dat er veel grond was weggespoeld aan de slootkant. Hier zit nu een hardhouten beschoeiing (die de grond tegenhoudt en niet alles wegloopt) die de grond zou moeten tegenhouden, maar hier zaten een aantal gaten in waardoor er veel grond is weggelopen. Deze moesten dus zeker aangevuld worden. Ik had wel al snel besloten om niet het hele stuk op te hogen, maar de grond die er ligt te verbeteren op de plekken waar ik ook daadwerkelijk ga aanplanten. Het is natuurlijk zonde om op plekken waar er een pad of een schuurtje komt de grond aan te vullen. Dus voor nu hebben we enkel de slootkant aangevuld met, in dit geval, bemeste tuinaarde. Dit is een mix van Nederlandse grond en natuurlijke compost. Het was 55m³ en dat is geleverd door Pokon in een grote vrachtwagen. Dit werd vorige week geleverd.
De vrachtwagen woog 15 ton en het ging allemaal maar net met inparkeren achteruit. Het was even spannend. Omdat de grond in zou zakken als hij hierop zou rijden, hebben we besloten om de grond te lossen op de stelconplaten (de 2×2 meter betonnen platen looppad). Hij heeft een aantal hoopjes gemaakt zodat dit al wat verspreid lag om erna uit te kunnen rijden.
Normaal ben ik niet te beroerd om met kruiwagens heen en weer te lopen, maar in dit geval leek het me niet heel handig om dit allemaal met de hand te doen, ook omdat ik nog een rug over wilde houden hier. Je moet je voorstellen: 1 m³ (1 kuub = 1 bigbag) is 22 keer rijden met een kruiwagen. In dit geval zou dat dan 1210 keer geweest zijn. En daarom heb ik ervoor gekozen om dit uit te besteden en dit lekker iemand anders te laten doen. Ad kwam met een kraantje met rupsbanden die de hoopjes eerst verplaatste naar het midden van het perceel en daarna naar de slootkant. Ook dit was weer spannend, de kraan was vrij zwaar, daarom hadden we al gekozen voor een kraan met brede rupsbanden zodat hij minder snel weg zou zakken. Maar alsnog was het zo nat dat het niet ging. Hij is dus op een aantal houten balken gereden om zo het gewicht te kunnen verspreiden. Het duurde hierdoor wat langer, maar alles is netjes aangevuld en was klaar om gefreesd en ingezaaid te worden.
Nog wel heel leuk was dat Ad 25 jaar geleden deze kwekerij heeft aangelegd. Hij kon me dus veel vertellen over de aanleg en ook over het drainagesysteem dat hier aanwezig is en wat dus nog werkt. Heel nuttig en superfijn dat hij dit wilde delen en hij heeft nog flink wat tips gegeven.
Foto’s hieronder
- 1= Na het lava verwijderen kwam dit gat tevoorschijn.
- 2= Na het worteldoek te hebben verwijderd waren de gaten aan de beschoeiing kant alleen maar meer zichtbaar.
- 3= De grond die werd geleverd, uit NL.
- 4= De hoopjes die de vrachtwagen had gemaakt met lossen van de grond.
Spitten & Frezen
Zoals jullie hebben gezien, heb ik de bodem laten spitten. In veel gevallen zou ik dit afraden omdat het de bodem verstoort; het snijdt namelijk met messen de grondlaag fijn en maakt het los. Aangezien op dit stuk grond in 25 jaar niets was gedaan en het zo hard was als beton, moest ik wel om ergens te kunnen beginnen. Alles wat ik hierna doe, maakt het alleen maar beter en dan kun je beter met een schone lei beginnen. Het spitten is nu ongeveer drie weken geleden gedaan, het ligt dus al even goed te drogen. Dat was gunstig voor het vrezen en het inzaaien. Dit is namelijk ook met de machine gebeurd; dit lukt niet als de grond te nat is. Na het spitten wordt de bodem ook nog gefreesd. Afgelopen vrijdag is dat gedaan met een machine die freest en inzaait tegelijk. En vandaag, 5-8-2024, is het laatste freeswerk gedaan met een handfreesmachine. Hier kwamen nog wat grote kluiten van planten omhoog, heel veel stenen en glas, dit heb ik er meteen tussenuit gehaald. Nu is het vlak om te beginnen.
Wat is spitten? “Een spitmachine is een grondbewerkingsmachine waarbij messen, ook wel ‘spitschoppen’ genoemd, ronddraaien en deze tot wel 40 cm diepte de grond losmaken en er lucht in brengen.”
Wat is frezen? “Een grondfrees is een machine die de bovenste laag aarde omwoelt van 20 cm. Ook dit gebeurt met messen om de grote stukken te verkruimelen, waardoor het meer een geheel wordt en het vlak is om in te zaaien.”
De foto hiernaast/hierboven is net na het inzaaien afgelopen (van de eerste 1250m2) vrijdag. Je ziet dat de bodem glad is en dat er lijntjes in zitten. Voor het inzaaien heb ik gekozen voor een bio groenbemestermengsel van: Phacelia, Alexandrijnse klaver, Niger en Zomerwikke. Dit laat ik staan tot mei; dit zal wat inzakken door de vorst. In mei maaien we het en zaaien het hierna weer in met een bloemenmengsel. Dit mengsel moet ik nog uitzoeken, maar het wordt vooral veel voor de bijen, vlinders, zweefvliegen en andere insecten.
Foto’s hieronder:
- 1= Dit is de machine die het land heeft gespit
- 2= Hierna kwamen we tot de conclusie dat aan de slootkant de grond flink opgehoogd moestuin worden. Er is 55m3 tuinaarde geleverd door Pokon, deze machine heeft dit verplaatst en de bodem verder uitgevlakt zodat er minder kuilen waren waar water in kan blijven staan.
- 3= Dit is de machine die de eerste 1250m2 heeft gefreesd, en meteen heeft ingezaaid met een groenbemester om de bodem te verbeteren. Dit is dan ook het stuk wat we het eerste jaar met rust laten en misschien wel 2 jaar.
- 4= Dit is de handfrees die het laatste stuk, 750m2 waar we gaan starten heeft gefreesd.
Watersysteem
Oke, en toen werd het weer spannend (haha, alles is spannend, moet ik zeggen ;)), want na het zaaien moet je de grond natuurlijk nat houden. De zaden moeten ontkiemen, dus het is van groot belang dat het vochtig blijft in de eerste week. Hierna hoef ik geen water meer te geven omdat je ze ook niet te veel wilt verwennen; je wilt dat de plantjes het allemaal zelf gaan regelen daar in de bodem. Het grondwater staat hier ook heel hoog, 0,5 meter lager, dus dat gaat zeker goedkomen. Maar dan moeten het wel eerst plantjes zijn. En zolang het nog zaden zijn, moet er gesproeid worden.
Ik had hiervoor een sproeier geregeld, maar dat was er maar één. Eerst dacht ik dat ik dit zelf wel ging verplaatsen, maar naderhand zag ik al snel dat hier geen beginnen aan was. Misschien een beetje naïef, maar goed, al doende leert men. Dus via via (thanks Natalie voor je contacten in de buurt) kreeg ik een nummer van een buurman die ook een kwekerij in de buurt heeft. Ik mocht van hem vier extra sectorsproeiers lenen en deze kwam hij zelfs helemaal brengen. Ik had een pomp om benzine geleend, maar er bleek ook nog een heel watersysteem aanwezig te zijn dat de kweker die hiervoor hier zat 25 jaar geleden had laten aanleggen. Na nog wat belletjes kwam dé man die wist hoe het systeem werkte en heeft dit aan mij en Bas uitgelegd. Heel fijn dat we dus dit systeem aan kunnen zetten en niet alles met benzine hoeven te doen.
Het watersysteem loopt vanaf de schuur. Hier zuigt hij water aan uit de sloot. Hiertussen zit een filter die de troepjes eruit haalt zodat de leidingen niet verstoppen. Daarna pompt hij het door een grote hoofdleiding. Hiertussen zitten schakelaars met openingen waar je waterslangen op aan kunt sluiten in verschillende zones. Hierop zitten nu dikke aanvoerslangen (de gele op de foto) die naar de sproeiers lopen.
Dit systeem wil ik in de toekomst zeker nog gaan hergebruiken, maar zal dan wel op een druppelsysteem worden aangelegd, enkel in de moestuin wat toegankelijker is voor iedereen in gebruik. De planten die in de volle grond staan, zullen voldoende water kunnen vinden in de bodem, waardoor ik niet veel water hoef te geven hieraan, gelukkig. Dus ik zal met name de eenjarige planten watergeven met een micro-drip systeem bijvoorbeeld.
En het watergeven heeft effect want de eerste zaailingen komen boven, we zijn nu 3 dagen verder en de eerste sprietjes zijn te zien. Ik ben zo blij als een klein kind!
Foto’s hieronder:
- 1= Bestaande systeem, hier onderen we dikke waterslangen op aansluiten die we mochten lenen van de buurman. De zijn in te delen in zones waardoor je de kraan open kunt zetten welke plek er water nodig heeft.
- 2= Voordat het systeem het doet is het slim om te ontluchten, we kwamen er al snel achter dat hij het anders niet doet.
- 3= deze sectorsproeien heeft een diameter van ca. 25 meter. Dus hij red de breedte heel goed.
- 4= Daarnaast waren er nog wat gaten omdat we niet genoeg sectorsproeier hebben kunnen lenen, dus we hebben wat grondsproeiertjes toegevoegd om de gaten op te vullen.
Perzikkruid / beklierde duizendknoop
(‘Onkruid’, maar een oh zo slimme plant)
Op het stuk waar er dus drie weken geleden gespit is, komt heel veel van hetzelfde plantje omhoog. Aangezien dit snel groeit, gooien we het onder de onkruidnoemer. Maar ik was wel benieuwd wat dit nou is en wat dit plantje vertelt over de bodem, want het groeit hier niet voor niets als eerste na 25 jaar.
Dit is het plantje Perzikkruid. Hier kwam ik achter door mijn Google Lens-app te gebruiken, dus die vondst was er snel. Ik was benieuwd of dit plantje ook eetbaar is en waarom het hier nou eigenlijk groeit. Ik zette een vraag uit op Instagram en er kwamen heel veel reacties, ontzettend leuk 🙂
Perzikkruid is dus eetbaar. Het blad is jong te eten als spinazie. De bloemen en de zaden zijn ook eetbaar, maar eet het niet te veel. Het is namelijk rijk aan oxaalzuur, zoals rabarber, waarvan je niet te veel binnen wilt krijgen.
Naast dat de plant eetbaar is, vertelt deze plant ook heel veel over de bodem. Het is namelijk een pioniersplant. Dat betekent dat hij een van de eerste soorten is die het aandurft hier te groeien en dus de eerste stap is naar biodiversiteit. Een bijzonder plantje dus eigenlijk, want het heeft wel lef! Het komt voor op open en zonnige, stikstofrijke en kalkarme, omgewerkte bodems. Tada, bij mij dus. Zodra de samenstelling van de bodem verandert, verdwijnt hij dus vanzelf ook weer.
Mocht je er nou toch vanaf willen, dan kan dit gemakkelijk met Perzikkruid. Het is goed te verwijderen als het wat groter is, dan trek je het er zo uit.
Ik ga voor nu even kijken hoe het zich ontwikkelt en laat het op veel delen denk ik gewoon staan.
Bron: verspreidingsatlas.nl + een berg volgers via Instagram die mij dit vertelde, Als Katja Staring & Katja Eijpe.
